Nei, ikkje året 1984, men boka. Vi var ein tur heime i trivselsfylket i førre veke, og opplevde det gode gamle regnveret i Førde, slik eg hugsar det frå barndomen. Intenst, men utan bryske seg. Nei, ikkje slikt ekstremregn som vert innslag på fjernsynet, berre massivt fuktig regn som trengjer gjennom, innunder og oppunder regnklede og sko. Slikt regn som får kroppens vassprosent til å stige mot 100. Men det er eit venleg regn, slik at Førdianarar etter nokre år og nokre miliardar millimeter nedbør, lærer seg å setje pris på regnet, og få heimlengt om dei skulle oppleve liknande regn andre stader.
Torsdag 9. juni gjekk eg ned til sentrum frå Brendeholten i det høge, over skoddeheimen. Og regnet det pøsa ned, nett som i gamle dagar. Eller gjorde det det? Ta ein kikk på dette bilete frå Yr.no.
I den ikkje heilt ukjende boka 1984, frå 1949 får vi eit innblikk i eit totalitært samfunn. Hovudpersonen arbeider i Sannhetsministeriet, der han reviderer og omskriv historia slik at ho passar med partiets ideologi og program. Storebror ser alle til eikvar tid med hjelp av Tankepolitiet. Kven som sit på toppen av Meteorologisk Institutt, veit eg ikkje, men det er tydeleg at regn i Førde den 9. juni ikkje passa inn i storebror sin statistikk. Dersom dei som utfører målingane i Førde skulle finne på å «hoppe av», så er eg interessert i finne ut kor mykje det faktisk regna denne dagen.
.. og sånn går no dagane 