.. og nå kjører’n bil au!

Ja, ryktene er sanne, i dag har eg nok ein gong gjort gatene her i Hammerfest til ein usikker stad å vere. Knut G stillte opp og sat som rettleiar i passasjersetet, medan eg tok meg av blinklys, clutch*, lys, ja kort sagt – eg køyrde bil! Det gjekk som det kosta etter vegane, og eg var før Noreg hadde slege Argentina 2-1, innom både Forsøl, Fjorden og fjerdegir. Eg klarte diverre ikkje å køyre ned nokon reinsdyr, men det kjem seg vel med litt øving. På Statoil i Fjorden kjøpte eg nye vindaugsviskarar til, hald deg fast – 152 kroner stk! Vi skulle noko vore litt framsynte å kjøpt dei på vår tur til Sverige.

Slik var det i vinter, men snart vert det andre bollar!

*Dette trur eg er fyrste gong i livet eg har skrive ordet clutch. Eg trur ein og kan nytte den norskare forma kløtsj. Norsklærarar eller andre meir eller mindre fanatiske språkvaskarar får rette meg om det ikkje stemmer.

Dette er også den fyrste postinga i den flunkande nye kategorien «Fotball og bilkøyring». Eg er usikker på om det vert mest fotball eller bilkøyring, men eg gler meg i allefall over ein ny og inspirerande kategori. I dag var det eigentleg planar om fotball, men så vart det altså bilkøyring. Du og du.

Reklame

Read Full Post »

Tur-retur Norrbotten

I helga hadde vi oss ein tur til verdas beste sosialdemokrati, Sverige. I Alta lasta vi om til bilen til B og G, og dei tok oss trygt sørover i dei finske og svenske skogar. Fyrste stopp var Munio der vi åt italiensk pizza på ein Palestinsk restaurant. Utanfor stod ein Gjøvik-registrert Hiace som vi trur nokon tyskarar køyrde av garde i. Internasjonalt i Nord-Finland altså. I Pajala fyllte vi drivstoff og nokre timar seinare klokka vi inn i Luleå, rett før elleve lokal tid. Hotellet såg temmeleg sosialdemokratisk ut, men det viste seg at det vart dårlig med både sosialdemokratiske drinkar i baren og sosialdemokratisk kurstafsing på dansegolvet. Vi måtte nye oss med folkøl og yatzi. På laurdagen fekk med oss litt kulturhistorie med Järnvegsmuseet og Gammelstad (World Heritage) og vi koste oss med ei velsmakande laksesuppe i 1700-talsomgjevnader i Ralph Lundstengården. Det var vanskeleg å ikkje leggje att litt svenske kroner her og der og bilen vart litt tyngre på vegen heim. Veret var ingen hindring, men dei som hadde advara oss mot det dårlige utelivet i Luleå fekk rett. Mange stengte etablissement og lite folk å sjå. Vi valde difor folkøl og den sosialdemokratiske jacuzzien på hotellet. Sundag la vi ruta om Haparanda siste rest av kapital gjekk med på Ikea og Coop. Vi var nøgde og eg hadde fått tak i sjokolade frå Malagasy litt vin frå «bolaget.

Read Full Post »

Bokoppsumering III

På tampen av sumaren vart det endeleg tid til litt lesing. Var som sagt ein svipptur til Bokbyen ved Skagerrak i høljeregn. Fekk no berga med nokre bøker heim att. Apen og sjelen (1956) og Gjensyn med den Vidunderlige nye verden (1959) av Aldous Huxley. I sistnemde diskuterer Huxley rundt «spådomane» han kom med i Vidunderlige nye verden (1948). Eg har også lese Arne Treholt sin sjølvbiografi Gråsoner. Ein fengslande murstein om den kalde krigens politikk og personlege lagnader! I romanen Internasjonalen av Gunnar Kopperud var det både skjemt og alvor om korps, danskar, arbeiderkamp i gamle dagar og nigerianske kvinner. Meir politisk har det blitt etterpå med Hellig land – evig strid? av Erling Rimehaug. No sist har eg dukka litt djupare inn i Israel med Göran Rosenberg sin Det tapte landet.

Read Full Post »