Ordet denne veka må vel vere resturin. Akkurat når du trur at no går det fint, kjem det nokre forskarar og dreg deg ned i knugande angst. Det er altså ikkje så lurt å stå å tisse. Neivel. Det er også nokre andre ord eg likar for tida. Her kjem ein passiar med desse tre orda:
Passiar en Paris
Scenen foregår i en fotoforretning i Paris en gang på åttitallet. Innehaveren av fotoforretningen heter Joseph van der Klopfh, og er enkemann. Han har drevet butikken i 23 år og har nedsatt syn på venstre øye. Kunden som kommer inn er Jerome Charlopin-Parizot, fra Fixin. Han er nylig skilt fra Catherine Meo-Camuzet fra Beaune, som er utdannet sykepleier med brokk- og stomipasienter som spesiale. Det er en lørdag i april, rett før stengetid
(Selger) -Nå, mr. Charlopin-Parizote, det skal ikke være en Graflex Norita?
(Kunde) -Tja, den er vel ikke produsert i en av aksemaktene?
(Selger) – Naturligvis ikke!
(Kunde) – Nå, da så. Hvordan er «out of focus»-områdene på objektivet?
(Selger) – Slett ikke verst, slett ikke verst!
(Kunde, nå mer interessert) – Så, hva blir prisen for dette?
(Selger, ivrig men balansert) – Ã…h, til Dem så snakker vi kanskje om 4000 kroner.
(Kunde, ironisk) – Er De klar over hva den koster på annenhåndsmarkedet?
(Selger, flakkende i blikket) – Nei..?
(Kunde, lakonisk) – Så farvel!
(Kunden går ut døren, selgeren står befippet tilbake. Han finner fram en Velvia og kryssprossiserer den på pur f.)
Her hadde eg i utgangspunktet berre tenkt å skrive dei tre fyrste setningane i samtala, men vart rive med og held på litt til.
.. og sånn går no dagane 
Bondsk fotonerd:
I ein fotobutikk neri Paris som faktisk e jævla god på litt spesielle kamera og som har Kodak HIE i alle variantar frå 8×11 mm minoxfilm til storformat på lager, eg meina, ka gjer du meg? Han som driv sjappa er ein eller anna nedderlandsk fyr som ser litt skeivt på folk. Ja ja. Så kjem det inn ein kar. Før va han gift med ei bra dame, men det gjekk dårlig. Du veit, når dei får seg utdanning og greier så e kkje tradisjonelle kjønsrollemønster bra nok. Kvinnfolk!
– Ja, har eit fint mellomformatSLR her til deg. 80/2 for faen! Du kan blurre som berre det!
– E det sånn derre russisk skvip?
– Neida, bra greier.
– E det fin bokee, eller?
– Ikkje akkurat ein som ein gamal Summicron, men det funkar.
– Ka ska du ha for faenskapen? Det er jo gamaldagse greier. Ikkje akkurat blitz-sync på 1/500 sek!
– Sia det e deg, så tja 3-4 store.
– Ha! Eg kan få Roger`n til å stjele det for 500!
– Roger? Narkis-Roger? Han klarar så vidt å få kjøpt seg ein bolle på rema.
– Nei, eg stikk.
Den nederlandske duden blir litt sur og finn fram ein Fuji Velvia iso 50 og framkallar han i C-41 i staden for E-6. Altså til papirbilete i staden for til dias. Fargane blir litt rare og grønne. Du har sikkert sett det. Eg meiner, alle reklamefolk har gjort det.
Er hostebygene like hyppige som snøbygene?
Det er betring i emning, både for helsa og veret.
-Korleis går det med tissinga, forresten?